Keep on living the Californian dream!

Okay dutchies, knoop dit in je oren en prijs jezelf gelukkig: wij leven in het land waar alles kan en mag, alles is er legaal en niets is er gek genoeg.. kortom één groot paradijs voor elke buitenlander. In elk geval voor elke buitenlander die wij hier tot nu toe ontmoet hebben. Zoals ik vorige keer al zei worden we elke keer bekroond met 'thats awesome' als we vertellen dat we uit nederland komen en daar komt nog eens bij dat iedereen er een heel euforisch beeld van heeft. Ook zien ze allemaal gelijk dat we 'Europeans' zijn en worden we op straat ook zo begroet en uitgebreid aan een kruisverhoor onderworpen wat we hier doen, waarom, hoelang, waarheen and so forth.. Wel heel leuk al die bestelling en ik moet eerlijk zeggen dat Amerikanen en alle culturen die hier rondlopen, je wel echt welkom laten voelen en misschien toch wel ietsje pietsje vriendelijker zijn tegenover buitenlanders dan wij stugge Dutchies living in paradise. Anyways, terug naar de chronologische volgorde. Sinds vorige week heb ik LA voor San Diego verruild, 2013 voor 2014 en m'n hele witte kleurtje voor een licht, (lees heeel licht) verkleurde skin :D

Vorige week zaterdag zijn we naar Disney geweest. In een paar woorden: kerstsfeer, dikke mensen en ehh nog meer dikke mensen. Het was mega druk, maar dat deden we ons zelf natuurlijk aan door de zaterdag tussen kerst en oud nieuw te gaan. Alhoewel.. als 80% van de mensen nou eens 80% minder woog was t lang niet zo druk geweest. Het stereotype van dikke Amerikanen werd hier dus wel duidelijk, al valt het in de rest van California echt reuze mee trouwens! Het was een mooi dagje; toch nog flink wat attracties kunnen meepikken en kunnen genieten van mooie shows en parades helemaal in kerstsfeer, echt super leuk en zeker de moeite waard. De dag erna werden we ’s ochtends wakker terwijl we nog niet wisten waar we die avond zouden slapen; op en top avonturiers zijn we ;) We vonden een chill hostel in Santa Monica en een paar uur later stonden we midden in dit bruisende stadje. Niet al te groot maar wel super sfeertje; heel levendig met straatmuzikanten en streetdancers, very nice. Even over de Santa Monica pier gelopen, lekker gegeten en beetje op tijd t bed in want de dag erna gingen we hiken naar het Hollywood sign. We hadden dit tripje geregeld met Scott, een jongen die Nienke via via kende. Het zonnetje straalde wederom hoog aan de hemel dus de perfecte dag voor een hike.. Echt heel cool om het echte Hollywood sign van zo dichtbij te zien ipv in de film, en daarbij gaf het ons ook nog eens een heel gaaf uitzicht op LA. Daarna nog n beetje door Hollywood en Beverly Hills gestruind en toen weer terug naar Santa Monica.
Op oudjaarsdag hadden we skates gehuurd en zijn we van Santa Monica naar Venice geskeelerd. Venice heeft dezelfde coole, laid-back sfeer als Santa Monica en de weg ging langs de oceaan dus een super mooie route. Heb mn oudjaarsdag nog nooit eerder in n korte broek doorgebracht, maar ook dat kan ik afstrepen op mn lijstje nu! Daarna nog heerlijk gechilld op het strand en toen was het party time. We gingen met Scott naar een huisfeestje in Fullerton; echt precies zoals je je een real American houseparty voorstelt: beerpong en rode plastic bekers all over. Iedereen was even friendly and we waren nog steeds 'awesome' met onze Nederlandse nationaliteit dus een top avondje gehad en het nieuwe jaar goed begonnen!

Op 1 januari vertrokken we richting het zuiden des lands: San Diego!! We kwamen aan in ons hostel waar de sfeer meteen goed was. Het is eigenlijk net een huis; ontbijt aan de ontbijttafel, diner is gratis, woonkamer waar je kan chillen en iedereen praat tegen je: je voelt zich er binnen no time thuis.. We waren nog beetje moe van oud&nieuw dus beetje op tijd naar bed en de dag erna weer op verkenning. ’S Ochtends zijn we naar eerst naar Seaport Village gelopen, wat bij de haven ligt. Daarna naar Gaslamp Quarter, dat is eigenlijk downtown waar alle clubs, restaurantjes etc. liggen. ’S Middags werd er vanuit het hostel een boottocht georganiseerd, die ook nog eens for free was dus die keuze was snel gemaakt of course. Het weer was goed dus in onze korte broekjes lekker de boot op.. heerlijk middagje gehad! ’S Avonds zijn we gaan eten in Little Italy, wat – zoals de naam verraadt- bestaat uit veel pizzaria’s en pasta restaurantjes. Vrijdag stond de San Diego Zoo op het programma, wat volgens iedereen die we gesproken hadden een echte aanrader was. Mocht ook niet op ons lijstje ontbreken natuurlijk.. En ze hadden niet gelogen, het was idd de moeite waard, met dieren waarvan ik nog nooit gehoord had, laat staan ooit had gezien. ’S Avonds zijn we weer terug gelopen naar het bruisende Gaslamp Quarter en daar gegeten en nog wat rondgelopen. Helaas geen clubs voor ons, want ook al komt het steeds dichterbij, we zijn nog laang niet jarig ;) Zaterdagochtend hebben we de ferry genomen richting Coronado eiland, een schiereilandje wat grenst aan San Diego. Daar hebben we fietsen gehuurd (super vette cruisers) en zijn we het eiland rondgefietst. Volgens mij is het wel n beetje een elite eiland want de huizen en de auto’s waren er groter en luxer dan op t vaste land. Daarna nog even gechillt op het strandje daar en toen weer terug naar het hostel, want Mexico was waiting for us! Mexico? Jaaa Mexico, want San Diego ligt ongeveer een half uurtje van de Mexicaanse grens. Dat merk je ook op straat en in restaurants/winkels. Veel mensen spreken er Spaans en daarom is ook alles tweetalig; zowel in Engels als in Spaans. In een halfuur kan er wel heel veel veranderen, want de cultuur is er completely different. De mensen zijn er een heel stuk armer en het straatbeeld is gewoon heel anders.. Had niet verwacht dat het zo’n verschil zou zijn. We waren met 17 vanuit ons hostel, dus we zijn eerst lekker Mexicaans (of course) gaan eten. Het is trouwens niet normaal hoeveel Mexicaanse restaurants er zijn in San Diego, maar ook in de rest van Californië. Denk dat we in totaal al zeker 8 keer Mexicaans gegeten hebben.. Voel me bijna zelf een taco. Nadat we gegeten hadden gingen we op stap, op z’n Mexicaans, naar een stripclub. Vraag me niet waarom maar ach, weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen. Maar ben toch heeeel blij dat ik m’n geld gewoon verdien met m’n kleren aan ;) Daarna gingen we weer terug de grens over naar the US. Op de snelweg bij de grensovergang zetten mensen tentjes op langs de weg waar ze met hun familie slapen en elke nacht proberen de Amerikaanse grens over te komen, voor een beter bestaan. Vaak tevergeefs natuurlijk, maar ze blijven proberen. Zo gek om te zien.. Maar al met een al een mooi avondje gehad, weer wat ervaringen rijker en weer een land op m’n landenlijstje erbij.

Zondagochtend aan de ontbijttafel leerde we drie Argentijnse jongens kennen, die een auto hadden en naar La Jolla gingen die dag. Heel toevallig stond dat ook op onze planning, alleen zou het met het openbaar vervoer zo’n 3 uur duren. Dus heel snel vriendschap gesloten met deze kerels en met hen mee geweest naar La Jolla, wat in het Spaans betekent: het juweel. Dit gedeelte van San Diego doet z’n naam zeker eer aan, want het strandje is echt super mooi! Daar even paar uur gechilld, geluncht bij een Mexicaan (dit was inmiddels de 7e keer geloof ik), en daarna door naar de Sunset Cliffs voor zonsondergang. WAUW! Dat was echt super gaaf, je zit daar op rotsen met z’n allen en je ziet de zon onder gaan in de oceaan, met allemaal mooie kleuren die elke minuut weer veranderen: je wil gewoon continu foto’s maken. Die avond hebben we gegeten in ’t hostel en drankspelletjes gedaan met onze nieuwe vrienden en de rest van het hostel. Kortom een topdagje! Eigenlijk zouden we maar tot zondag in San Diego blijven maar er was nog zoveel te zien en te doen dat we 2 nachtjes bijgeboekt hadden. Maandag hadden we dus nog een dag en die werd onverwachts ook heel mooi.. We hadden onderweg naar Mexico een man gesproken die vertelde dat er een Olympisch training center was in San Diego, waar je naar toe kon en rondleidingen kon krijgen en spelers aan het werk kon zien. Na een lange reis (half uur metro, half uur bus, uur lopen) kwamen we dan eindelijk aan bij Chula Vista, het Olympic Training Center. We konden daar een self-guided tour doen maar dan moest je een nummer bellen die je dan het een en ander zou vertellen, maar met onze Nederlandse telefoonnummers zou dit ons een vermogen gaan kosten. Beetje jammer, maar we konden wel de route lopen en gewoon wat rondkijken. Er waren heel wat atleten aan het trainen en we wilden eigenlijk dichterbij kijken maar dat kon niet. We waren al met al een beetje teleurgesteld dat we daarvoor zo lang gereisd hadden. We bleven nog even op een afstandje staan kijken toen ineens een sporter aan kwam lopen en ons een spontane rondleiding gaf. We gingen naar het trainingsveld, het fitnesscentrum, het gebouw waar ze lunchen en eten, en we konden alles vragen wat we maar wilden. Het was Jerome Avery, een sprinter waarvan ikzelf nog nooit gehoord had, maar hij is opzich geen snotneus. Dat bleek ook wel toen hij aanbood ons terug naar het station te brengen met zijn Jaguar. Of we dat wilden..? Ehm JAAA! Was echt heel gaaf en hij zei dat als hij naar Nederland kwam we hem moesten rondleiden. Haha of courseee! Echt heel tof was dat. Op ons laatste avondje gingen we naar Old Town om daar te eten en ook daar kwamen we er niet aan onderuit: alleen maar Mexicaanse restaurantjes. We bestelden een Margharita , aten wederom nachos en genoten van ons heerlijk dinertje. Perfecte afsluiting van 6 mooie dagen San Diego. Nu zijn we op weg naar LA, waar we 1 nachtje blijven. Daarna gaan we weer omhoog richting San Francisco voor de laatste dagen van onze mooie trip. Kan niet geloven dat het er al bijna op zit. Californië is echt ‘amazingggg’ en het heeft gewoon alles: aardige mensen, top klimaat, mooie natuur en gave steden. Ik zou immigreren nooit overwegen maar stel dat ik thuis met iedereen ruzie zou krijgen, dan zou een van die gave steden hier zeker een optie zijn! I loveeee california…

Adios amigos!
XX